Co to jest klasyfikacja TIER?
Klasyfikacja TIER to jeden z kilku standardów używanych do określenia bezpieczeństwa oraz dostępności centrów danych. Już od 1993 roku to rozwiązanie zajmuje się oceną wydajności infrastruktury cyfrowej. W przypadku TIER pod uwagę bierze się przede wszystkim dostępność, a poszczególne centra danych dzielą się na cztery różne poziomy. Kluczową rolę odgrywa tutaj zasilanie, a w szczególności możliwość skorzystania z awaryjnych źródeł w razie wystąpienia krytycznych sytuacji.
Warto przy tym podkreślić, że centra danych mogą być klasyfikowane również na kilka innych sposobów. Możemy spotkać się m.in. z ocenami w ramach systemu ANSI/TIA-942-B czy ANSI BICSI 002. Oceny są jednak przyznawane na bardzo podobnych zasadach, a wśród wszystkich dostępnych metod klasyfikacji Data Center najczęściej spotkamy właśnie TIER.
Czytaj również: Cyberbezpieczeństwo w firmie – jak chronić dane firmowe przed atakami i kradzieżą?
Geneza terminu TIER
Nazwa klasyfikacji TIER wywodzi się po prostu od angielskiego słowa „tier”, które można tłumaczyć jako „poziom” lub „rząd”. Choć często zapisuje się ją w całości wielkimi literami, nie jest to akronim. Termin ten jest stosowany przez Uptime Institute od samego początku działalności organizacji, a jedną z pierwszych definicji poszczególnych „tierów” można znaleźć w opublikowanym w 2001 roku i aktualizowanym do dziś dokumencie „Industry Standard Tier Classifications Define Site Infrastructure Performance”. Jego tytuł można przetłumaczyć na język polski jako „Klasyfikacja norm branżowych definiujących wydajność infrastruktury”.
Organizacja Uptime Institute działa na całym świecie, na bieżąco przyznając certyfikaty dla różnych Data Center. Aktualnie potwierdzeniem sprawności zgodnym ze skalą TIER może pochwalić się już ponad 2,5 tys. centrów danych w ponad 110 krajach. Standard jest doceniany między innymi ze względu na obiektywne, precyzyjne i jasne kryteria, które są rygorystycznie mierzone przy każdej ocenie.
Jak klasyfikujemy TIER centra danych?
W ramach klasyfikacji opracowanej przez Uptime Institute wyróżnia się cztery poziomy różniące się dostępnością:
- TIER I – 99,671% dostępności;
- TIER II – 99,741%;
- TIER III – 99,982%;
- TIER IV – 99,995%.
Możemy spotkać się również z opisowymi rangami – jest to kolejno system podstawowy (TIER I), system podstawowy z redundancją (TIER II), system z możliwością współbieżnego serwisu („concurrently maintainable”; TIER III) oraz system odporny na uszkodzenia („fault tolerant”; TIER IV). Co oznaczają powyższe wartości w kontekście realnych liczb? Procentowe wyniki można łatwo przeliczyć na liczbę godzin, w których system może nie być dostępny. Dla TIER I będzie to ok. 28 godzin w skali roku; dla TIER II – ok. 22 godz., TIER III – zaledwie 1,5 godz., a dla TIER IV już tylko niecałe pół godziny.
Poszczególne poziomy różnią się także pod względem konfiguracji sprzętowej. W przypadku TIER I mowa o standardowej, prostej infrastrukturze z jednym torem zasilania, gdzie głównym zabezpieczeniem są awaryjne układy UPS. TIER II wprowadza zapasowe urządzenia, które zapewniają sprawność w razie problemów głównego systemu – będą to m.in. agregaty prądotwórcze, czy dodatkowa instalacja chłodząca.
Standard TIER III, który charakteryzuje się znacznie większą dostępnością niż TIER I oraz TIER II, zawdzięcza swoje wyniki przede wszystkim obecności dodatkowego toru zasilania. Zapasowe systemy są wykorzystywane w trakcie wykonywania prac serwisowych, aby zachować pełną ciągłość działania; cała instalacja energetyczna jest w tym przypadku zdublowana. Przy TIER IV mowa o przygotowaniu całkowitej kopii infrastruktury wraz ze wszystkimi komponentami – od zasilania przez systemy chłodzenia, aż po konkretne urządzenia. Istotną kwestią jest także automatyczna odpowiedź na ewentualne błędy.
Jaki standard TIER wybrać do firmy?
Na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że warto postawić po prostu na system z najwyższą dostępnością. Nie zawsze jednak będzie to właściwy wybór – Data Center zgodne z TIER IV to niezwykle kosztowna inwestycja, która będzie poza zasięgiem większości firm. Jednocześnie TIER I oraz TIER II znacząco odstają od wyższych poziomów pod względem gwarantowanego czasu dostępu do usług. Z tego względu najczęściej zaleca się wykorzystanie centrów danych TIER III, które stanowią optymalny kompromis między opłacalnością a stabilnością działania.
Klasyfikacja TIER w INEA Data Center
Warto sprawdzić klasyfikację TIER wybranego Data Center i sprawdzić takie usługi, jak: cloud dla firm oraz kolokacja serwerów, czy przechowywanie w chmurze – aby mogły działać z pełną sprawnością i być dostępne dla klientów z minimalnymi przerwami. Odpowiednia chmura obliczeniowa to przeważnie infrastruktura zgodna z poziomem TIER III. Gdzie szukać tego typu usług? Można je znaleźć nawet na polskim rynku – jednym z podmiotów, które dysponują własnym centrum danych z dostępnością 99,982%, jest INEA. Chmura dla firm z takim wsparciem to gwarancja wydajnej pracy wszystkich procesów, takich jak backup danych, wirtualizacja maszyn, czy kolokacja serwerów. Ponadto INEA oferuje również usługę CloudPro, która obejmuje wygodny panel administracyjny, pełną skalowalność oraz możliwość skorzystania z urządzeń od sprawdzonych i zaufanych dostawców.